Gure larrea ederra dun eta gailena
desioa baita espaziorik garbiena.
Erantzunik gabeko galderak
egiten zizkionagu elkarri
isiltasunaren hariak ditugularik
gure unibertsoaren lokarri.
Hezurren eta haragiaren artean
bide zuriak urratzen dizkin
gure tristura ilunak gauean.
Gure gorputzak isilik ziauden
elkarrengandik guziz urrun
beren itzal sakonei begira
amodioa lantzen gau eta egun.
Desioa baita espaziorik garbiena.
Gure larrea ederra dun eta gailena.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
NO HAGO PÚBLICOS LOS ANÓNIMOS. ESCRIBE TU NOMBRE DESPUÉS DEL COMENTARIO.