Cénlit ediciones |
Eta nor ez da
hasiberria beti
amodioan?
El librito termina con una invitación para que quien lo haya leído se anime a escribir su poema de amor. O si lo prefiere, porque quizá no se atreva, a que lo componga con las piezas de otros poemas que le hayan gustado. A modo de ejemplo, Igerabide ofrece este:
AMODIOA
Amodioa bi izar dira, ñir-ñirka.
Amodioa zure eskuak dira, ukitu ninduzunetik,
amildegien ertzeko tximeleta hori.
Amodioa ilargia da zure ezpainetan, tiramisu ponpatuz.
Amodioa begietan amuak zintzilikatzea da,
zure izeneraino murgil egin eta nire ahoraino ekartzeko.
Amodioa bion irribarreak klip batez itsastea da.
Bi katutxo zure begietan nigana lasterka, hori da amodioa.
Gauzen esnaeran bizitzea da amodioa,
berandu samar badarik ere.
Poliziarik gabea da amodioa.
Poemas tiernos, sencillos, entrañables, delicados, llenos de la ilusión del primer temblor. Para leer sin prejuicios de edad.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
NO HAGO PÚBLICOS LOS ANÓNIMOS. ESCRIBE TU NOMBRE DESPUÉS DEL COMENTARIO.